ช่วงหลังมีคนพูดถึงคำว่า “เพื่อน” บ่อยจนผมต้องมานั่งทบทวนว่าทุกวันนี้ผมมีเพื่อนอยู่มากน้อยเท่าไหร่
แต่จะมานั่งนึกได้ก็ต้องมาคิดว่า คำว่า “เพื่อน” หมายความว่าอย่างไร..
เพื่อนคือคนที่ไม่แคร์ว่าคุณจะขับรถหรู หรือมือสอง หรือเก่าขนาดไหน
เพื่อนคือคนที่ไม่สนใจปัจจัยภายนอก เสื้อผ้า แฟชั่น แว่นตาดำ ขอแค่คุณแต่งตัวเหมาะสมก็พอ
เพื่อนคือคนที่ไม่นำเอาความเดือดร้อนมาให้คุณ
แต่เพื่อนกลับเป็นคนที่จะคอยช่วยเหลือเวลาที่คุณเดือดร้อน
เพื่อนจะไม่ทับถมเวลาที่คุณพลาด แต่จะให้กำลังใจเพื่อให้คุณสู้ต่อ
เพื่อนจะไม่คุยโม้โอ้อวดเพื่อนให้คุณรู้สึกต่ำต้อย
แต่เพื่อนคือคนที่คอยหยิบยื่นสิ่งดี ๆ ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนนอกจากคำขอบคุณ
เพื่อนคือคนที่แซวกันได้โดยไม่คิดเล็กคิดน้อยอะไร
เพื่อนคือคนที่คุณคุยได้ทุกเรื่องได้อย่างสบายใจ เพราะเพื่อนคือคนที่พร้อมรับฟัง และเป็นคนที่เรากล้าจะพูดตรง ๆ กับเขา และเขาก็กล้าจะพูดตรง ๆ กับเราเช่นกัน
เพื่อนคือคนที่คุณสามารถชวนไปไหนต่อไหนได้ถ้าว่าง
เพื่อนคือคนที่พร้อมหารค่าข้าว หากมีใครคิดจะเลี้ยงก็ได้ตามสบาย
แต่ไม่หวังกินฟรีตลอดเวลา
และเพื่อนคือคนที่เคารพซึ่งกันและกัน ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ชื่นชมซึ่งกันและกัน โดยไม่ต้องนั่งบรรยายโอ้อวดสรรพคุณให้ฟัง
ดังนั้น..
หากคุณมีคนที่มีคุณสมบัติเหล่านี้อยู่รอบตัว คุณมีเพื่อนเยอะแล้วครับ
แต่ถ้าคุณอ่านแล้ว นึกหน้าใครไม่ออก … ไม่เป็นไร ...
ไม่ยากครับ
กฎของการมีเพื่อน คือ “อยากมีเพื่อนแบบไหน ก็ให้ทำตัวแบบนั้น” ดังนั้น ถ้าคุณยังไม่พูดตรง ๆ, ไม่ฟังความเห็นคนอื่น, นำความเดือดร้อนมาให้คนอื่น..
ถึงแม้ว่าคุณจะขับรถหรู ในเสื้อแบรนด์เนมคุณก็จะหาเพื่อนจริง ๆ ได้ยากอยู่ดี
เพราะคนที่จะเข้ามาใกล้คุณ.. ก็คือคนแบบเดียวกันกับคุณ
